Kayısı Reçeli

Kayısı reçeli tarifi

Kayısı reçeli nasıl yapılır?

Şekerpare.

Kayısı reçelinin öncelikli şartıdır. Şekerparenin bendeki tadı ve kokusunun hikayesi ise bambaşka.

Anneannemin evlerinin önünde içinde birçok meyve ağacının olduğu ve sebzesini yetiştirdiği bir bahçesi vardı. Bahçede tavuk kümeslerine doğru gittimiz yol üzerinde dereotu evleğinin başında da bayağı büyükçe bir şekerpare ağacı. Baharla birlikte serpilen dereotu tohumu kayısılar olup da yenecek hale geldiğinde misler gibi kokmaya başlardı. Çocukluk işte:)) Şekerpareyi dereotunun kokusu ile tadıp yemişim senelerce sonrasında da olması gereken dereotu kokulusu şekerpareler idi.

Ta ki epey büyüyünceye kadar, hep annemin yapıp gönderdiği reçeller dolabımı doldururdu. Buna bir son vermek lazım deyip kolları sıvadığımda, narenciye dışında her meyveyi bulabileceğiniz Antalya’nın yayla ilçesi olan Korkuteli’nde bulunuyorduk. Yaz boyu neredeyse sohbet konularından biri de reçel idi. Meyvenin sırayla gelmesine göre şu reçeli yaptım, bu reçeli yaptım diye konuşulurdu. Böyle bir ortamda heveslenmemek mümkün değildi ve o güne kadar yapmadığım kadar çok reçeli sora sora yaptım.

Benim için reçeller, erzak dolaplarının elmasları,  yakutları,  zümrütleridir.

Antalya’da reçel bambaşka bir olay, misafirliğe gidildiğinde yanında kaşıkları ve soğuk suyu ile birlikte envai çeşit reçel, şeker-lokum niyetine sunulur.

Hele sonbaharda yapılan elma reçelinin nefasetini anlatmak mümkün değildir. Elma reçelinin elimden yapımını mutlaka TuzEkmekte vereceğim. Ama şimdi sırada benim en sevdiğim reçel olan kayısı var.

Malzemeler

1,5 kilo kayısı (şekerpare olursa muhteşem olur)

1,5 kilo toz şeker

2 parça limon tuzu (nohut büyüklüğünde)

10–15 adet ayıklanmış ve kabuğu soyulmuş kayısı bademi

1 su bardağı soğuk su

Yapılışı

Kayısıları yıkayın, çekirdeklerini çıkartın, ikiye bölün.

Kayısıları çelik tencereye önce şekerden başlayıp, bir sıra kayısı bir sıra şeker dizin ve kapağını kapatıp bir gece bekletin.

Ertesi gün sulanan kayısıları (eğer yeterince su olmadığını görürseniz 1 su bardağı soğuk su ilave edilir) harlı ateşte şeker eriyene kadar hırpalamadan karıştırın, kaynayınca altını kısın, birkaç dakika daha kaynatın ve ocaktan alın. Hafif soğuyunca kapağını kapatın. Bu reçeli kaynatma aşamasının birinci günü.

İkinci günü, tenceredeki kayısıları süzgeçle bir kaba alın ve tenceredeki şerbeti birkaç dakika kaynatın, aldığımız kayısıları şerbete geri ilave edin, bir iki taşım daha kaynatın ve ateşi kapatın, reçel soğuduktan sonra kapağını kapatın.

Üçüncü gün, şerbet içindeki kayısıları almadan harlı ateş ile başlayıp daha sonra kısık ateşte ve limon tuzu ilavesiyle kaynatın. Sakın başından ayrılmayın. İşte bu sırada reçelimizin kıvamını kontrol etmek için ara ara şerbetten alıp kaşıkta akışını kontrol edin, ta ki şerbet kaşıktan ağır bir şekilde akana kadar. Kıvamı olunca altını kapatın, ocağın üzerinden alıp başka bir yerde soğutun.

Kavanoza doldurup, serin ortamda bekletebilirsiniz.

Afiyet olsun.

Not: Bu şekilde yapılan kayısı reçelinde daha sonra sulanma olmuyor. Ayrıca kayısılar çok hoş şeffaf bir hal alıyor.

Reçelin kıvamının olup olmadığını anlamanın, eğer dikkatli olunmazsa acılı bir yolu da reçelden damlayan şerbetin baş parmak tırnağının üstünde dağılmadan durmasıdır.

Ayrıca reçel kıvamından bahsettiğim vişne reçeline de bakarsanız sevinirim.

Benzer Yazılar

İstif

Mersin Narenciye Festivali

Varda köprüsü- Karaisalı

Mandalinalı Cheesecake